Qurana Kurdî Bixwînin | Qurana Pîroz

Chapter 57 (Sura 57)
1; Hemû tiþtê di asîmanan û zemîn de, Xuda (ji kêmasiyan) pak bêrî dêrandine. Serkeftiyê hîkmetdar her ew e.
2; Mulkê asîmanan û zemîn her ê wî ye. Vedijîne û dimirîne. Ew bi her tiþtî dikare.
3; Ê pêþîn û ê paþîn û ê xuya û ê veþarî her ew e. Ew zanayê bi her tiþtî ye.
4; Ew e ê ku asîmanan û zemîn di þeþ rojan de aferandiye paþê ser text vegirtiye. Ew, tiþtêdi zemîn de diçe û tiþtê jê dertê û tiþtê ji asîman dadikeve û tiþtê tê bilind dibe dizane. Hûn li kuder bin ew bi we re ye. Xûda,tiþtê hûn dikin baþ dibîne.
5; Mulkê asîmanan û zemîn her ê wî ye. Hemû kar her bal Xuda ve vedigerin.
6; Ew, þevê di rojê radike û rojê ji di þevê radike. Ew, zanayê bi veþariyê di singan de ye.
7; Hûn bi Xuda û pêxemberê wîbawerî bînin û ji tiþtê ku (Xuda) We kiriye caniþînên wî bidin. Vêca ên ji we bawerî anîne û (mal) dane, ji wan re xelatek mezin heye.
8; Ma çi bûye ji we ku hûn bi Xuda baweri naynin, tevî ku pêxember gazî we dike ji bo hûn bi perwerdekarê xwe bawerî bînin û bi rastî eger hûn bera bawermend in ji we peymanekî zexm jî girtiye?
9; Ew e ê ku ayetn diyar li ser bendeyê xwe dadixe ji bo ku we ji tarîtiyan derxîne bal ronahiyê ve. Bêguman Xuda, bi we dilovînê dilovan e.
10; Ma çî bûye ji we ku hûn di rêya Xuda de (mal) nadin, tevî ku mîrata asîmanan û zêmin tev a Xuda ye? Ên ji we ku berî vegirtin (a Mekkê mal) dane û þer kirine (bi ên din re) nabin yek. Ewên han, ji ên ku paþê dane û þer kirine paye mezintir in. Xuda, a herî qenc ji tevan re jî wade daye. Xuda, bi tiþtê hûn dikin kûrzana ye.
11; Kî ye ku deynekî rind bi deyndarî dide Xuda? Vêca wê hey jê re pirrî pirr bike, û jê re xelatekî birûmet jî heye.
12; Roja tu, mêrên bawermend û jinên bawermend dibînî ku ronahiya wan li pêþiya wan û li rastê wan dimeþe. Îro mizgîn ji we re hin bihiþt in ku çem ji binê wan diherikin, ew hertimî tê de ne. Rizgariya mezin her eva haye.
13; Roja ku mêrên durû û jinên durû, ji ên bawerî anîne re dibêjin: “Hûn li me binêrin ku em ji ronahiya we bigrin.” Ji wan re tê gotin ku: “Hûn li paþiya xwe vegerin vêca li ronahiyê bigerin.” Êdî di navbera wan de bendekî hat danîn ku jê re derîkî heye. Hundirê wî tê de dilovanî û dervayê wî ji ber ve ezab heye.
14; Gazî wan dikin ku: “Ma em jî ne bi we re bûn?” Gotin: “Belê çewa (hûn bi me re bûn) lê belê xwe gunehkar kir û hûn li benda (nebaþiyan) bûn û we dudilî kir û dilxwaziyan we xapand; heya ku fermana xuda xapand.”
15; Êdî îro, ne ji we û ne ji ên ku bûne kafir tu gerew nayê sitendin. Hewyegeha we agir e. Ew ji we re çêtir e. Çi þûnve gerek ne rind e!
16; Ma qey ji ên bawerî anîne re dem nehatiye ku dilên wan ji ber bîranîna Xuda û rastiya ku daxistiye, bitirsin; û bira ew nebin wekî ên ku berê kitêb ji wan re hatiye dayîn; vêca demek dirêj di ser wan re borî êdî dilên wan hiþk bû.Pirrî ji wan jî ji rêya rsat derketî ne.
17; Hûn baþ bizanbin ku Xuda, zemîn pirþî mirina wê vedijîne. Bi rastî me ayeten ji we re daxuyandiye hêvî heye ku hûn tê hiþ bibin-xwe rabigrin.
18; Bêguman mêrên sedeqe didin û jinên sedeqe dinin û bi dennekîrind deyndarî didin Xuda, ji wan re pirrî pirr tê kirin û ji wan re xelatekî birûmet heye.
19; Ên bi Xuda û pêxemberê wî bawerî anîne, li cem perwerdekarê wan,ên pirr rastgo ûþehîd her ewênhan in. xelata wan û ronahiya wan ji wan re ye. Ên kafir bûne û ayetên me derewandine, ehlê dojehê her ewên han in.
20; Hûn baþ bizanbin ku jîna dinê leystik û hewes û xemil-xwe-þîkî û pesn û quretiya we ya di nava we de û pirr xebata di mal û zarûkan de ye; wekî barana ku giyayê wê kafiran dike sosretê, paþê hiþk dibe vêca tu wî dibînî ku zer bûye, paþê dibe qirþikê hûrik. Di axretê de jî ezabekî dilwar û bexþin û qayilbûna ji Xuda heye. Jîna dinê, tenê pertalê xapandinê ye.
21; Hûn, bal bexþinek ji perwerdekarê xwe û bihiþtekî ku firehiya wê wek firehiya asîmana û zemîn e ku ji ên bi Xuda û pêxemberên wî bawerî anîne re hatiye amade kirin, ve bazdin. Evê han qenciya Xuda ye dide kesê ku ew bixwaze. Xuda,xwey genciyek mezin e.
22; Her musîbeta di zemîn de û di we bi xwe de .êbibe ew, berî em wê biaferînin her di kitêbekî de(nivsandî) ye. Bêguman evê han li ser Xuda pirr hêsan e.
23; Ji bo ku hûn li ser tiþtê ji destê we diçe xemgîn nebin û hûn bi tiþtê daye we pirr dilþa nebin. Xuda ji her qureyê navdixwe dide hiz nake.
24; Ewên ku timatî dikin û bi mirovan jî timatiyê ferman dikin. kî rû bizivrîne, êdî bêguman bêhewceyê hêjayê pesn her Xuda ye.
25; Sond be, me pexemberên xwe bi nîþanên xuya þand û me bi wan re jî kitêb û mêzînê daxist ji bo ku mirav bi dada rastîn tevbigerin. Me hesin jî gellek kar heye daxist; ji bo ku Xuda bizanbe ka kî bi penhanî yariya wî û pêxemberê wî dike. Bêguman Xuda hêzdar e serkeftî ye.
26; Sond be, me Nûh û Îbrahîm þand û me pêxemberî û kitêbê di nav nifþa wan de çêkir; êdî hina ji wan rêya rast dît û pirrî wan jî ji rêya rast derketine.
27; Paþê me pêxemberên xwe li ser þopa wan þand û me Îsa kurê Meryemê jî li ser þopa wan þand û me Încîlê jî dayê û me di dilên wanê dane pey wî de dilovînî û dilovaniyê çekir. Wan ji ber xwe rahiptiyê (dest kiþandina ji xweþiyê dinê) çêkir ku me wê li ser wan ferz nenivisîbû. Tenê ji bo qayilbûna Xuda (wê derxistin); lê wan wê bitewayî pêk neanî. Êdî me, ewên ji wan bawerî anîn xelata wan da wan. Pirrî ji wan jî ji rêderketî ne.
28; Gelî ên bawerî anîne! hûn xwe ji Xuda biparezin-bitirsin û bi pêxemberê wî bawerî bînin ku ew du para ji dilovaniya xwe bide we û ji we re ronahiyek çêke ku hûn pê bimeþin û ew (gunehên we) ji we re bibexþîne. Xuda bexþendekar e dilovan e.
29; Ji bo ku ehlê kitêbê baþ bizanbin ku ew bi tu tiþt ji qenciya Xuda nikarin û bêguman qencî her bi destê Xuda ye, kî bixwaze dide wî. Xuda xwey qenciyek mezin e.